Ο γιατρός Έκτορ Αμπάδ Γκόμες αφιέρωσε τα τελευταία του χρόνια, μέχρι και την ημέρα που έπεσε δολοφονημένος στο κέντρο του Μεδεγίν, στην υπεράσπιση της κοινωνικής ισότητας και στα ανθρώπινα δικαιώματα. Η "Λήθη που θα γίνουμε" είναι η τρυφερή και υπομονετική ανασύνθεση ενός προσώπου, του πατέρα του συγγραφέα. Είναι μια ιστορία γεμάτη χαμόγελα που τραγουδάει τη χαρά της ζωής ενώ, ταυτόχρονα, καταδεικνύει τη θλίψη και την οργή που προκαλεί ο θάνατος ενός σπάνιου πλάσματος.

Το ξόρκισμα της πατρικής μορφής είναι μια πρόκληση που διατρέχει πολλές διάσημες σελίδες της ιστορίας της λογοτεχνίας. Ποιος δε θυμάται τα έργα του Κάφκα, του Φίλιπ Ροθ, του Μάρτιν Έιμις ή του Β. Σ. Νάιπολ για τον πολυαγαπημένο ή αμφισβητούμενο γονιό του; Τώρα θα μας είναι δύσκολο να ξεχάσουμε κι αυτό το σπαρακτικό βιβλίο, γραμμένο με γενναιότητα και τρυφερότητα από τον Έκτορ Αμπάδ Φασιολίνσε.